သမီးေလးေရ ...
ဒါကိုဖတ္ၿပီး ေနမေကာင္းမျဖစ္နဲ႕ေနာ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြေရွ႕မွာတဲ့ သူတို႕ကိုလူ၀င္စားတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာရင္ အဲဒီကေလးက ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္တယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္
ပါးစပ္နဲ႕ ေျပာတာမွမဟုတ္တာ၊ စာနဲ႕ေရးတာပဲေလေနာ္။ ကိစၥမရွိေလာက္ပါဘူး။ :P
ဒီလိုသမီးေလးေရ႕ ...
သမီးေလးကို ကိုယ္၀န္လြယ္ထားတံုး ၅ လေလာက္မွာ ေမေမ ထူးျခားတဲ့အိပ္မက္မက္တယ္။
အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ရွည္ရွည္၊ ေအးခ်မ္းတဲ့မ်က္ႏွာရွိတဲ့ အဘႀကီးတစ္ေယာက္က ေမေမ့ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္တဲ့။ ေမေမ့ရဲ႕ အေမ (ဘြားဘြား)က အဲဒီ အဘႀကီးကို စကားလွမ္းေျပာလိုက္တယ္တဲ့။ ”ဘႀကီးက ကၽြန္မကို သိန္း ၅၀၀ ေပး၊ ကၽြန္မက ဘႀကီးကို လကၻက္ၿခံလုပ္ေပးမယ္၊ ကၽြန္မတို႕ မရွိေတာ့ရင္ ဘႀကီးကို အဲဒီလကၻက္ၿခံ ေပးခဲ့မယ္”တဲ့။ အဲဒီစကားၾကားေတာ့ ေမေမက အိပ္မက္ထဲမွာ စဥ္းစားေနေသးတယ္။ ဟင္ ဘႀကီးက အေမ့ထက္ အသက္ႀကီးေတာ့ ဘႀကီးက အရင္သြားမွာေပါ့လို႕။ အဲဒီနာက္ ေမေမတို႕ ၃ ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး သာသာယာယာရွိတဲ့ ေတာလမ္းေလး (မံုရြာလိုလို မံုေရြးလိုလိုဆိုင္းဘုတ္ ေရးထားတယ္) မွာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္။ ဘြားဘြားက အထုပ္ႀကီးတစ္ထုတ္ ေခါင္းေပၚမွာရြက္လို႕၊ ေမေမက ဘြားဘြားေဘးမွာ၊ အဘႀကီးက ေမေမတို႕ေရွ႕မွာ အဲဒီလို ၃ ေယာက္ လမ္းလွ်ာက္ေနၾကတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္ ေမေမ့စိတ္ထဲ ဖ်ပ္ကနဲ ... အဘႀကီး သနားပါတယ္ေဘးကေနတြဲၿပီး ေလွ်ာက္လုိက္ဦးမွာပါ .... လို႕ေတြးၿပီး အဘႀကီးရဲ႕ ဘယ္ဘက္ လက္ကေလးကို လွမ္းကိုင္လုိက္တယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ေမေမေတြ႕လိုက္တာက သူ႕ရဲ႕ လက္ခံုအေပၚမွာ အမည္းေရာင္ အမွတ္ကေလး။ လက္ကိုလွမ္းအကိုင္၊ အမွတ္ကိုလဲ အေတြ႕ ေမေမဖ်ပ္ကနဲ လန္႕ႏိုးသြားတယ္။ အဘႀကီးကို ေမေမ့ရဲ႕ဗိုက္ထဲကေလးအျဖစ္၀င္စားဖို႕ ေမေမက လက္ခံလိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲထင္ပါရဲ႕ေနာ္။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ႀကီးႀကီး (ဘြားဘြားႀကီးေဒၚတင္လွ)ကိုေျပာျပေတာ့ ”အဲဒါဆို ဘႀကီးဖိုးလူ ၀င္စားတာတဲ့” သူကလဲ သူ႕လိုရာ ဆြဲေျပာတယ္။ ဘႀကီးဖိုးလူဆိုတာ ေမေမတို႕ငယ္ငယ္တံုးက ရြာမွာ ေနၿပီး ဆံုးသြားတဲ့ ဘြားဘြားႀကီးေဒၚတင္လွရဲ႕ ေယာကၡထီး။ ေခၽြးမကိုလဲ အရမ္းခ်စ္တယ္တဲ့။ ဘႀကီးဖိုးလူကို ေမေမလဲ ငယ္ငယ္က ျမင္ဖူးတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုး အမွတ္ေတြနဲ႕၊ ေဆးမွင္ေၾကာင္ေတြနဲ႕။ ဘုရားတရားလဲလုပ္တယ္။ တစ္ရြာလံုးကလဲ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးအေနနဲ႕ ေလးစားၾကတယ္။
ဘြားဘြားႀကီးကေတာ့ သူ႕ကိုခ်စ္လို႕ သူ႕ေနာက္လိုက္လာတာလို႕ ထင္ေနတယ္။ ... သူလဲ သူ႕နီးစပ္ရာ၊ လိုရာကို ဆြဲၿပီးေျပာတာျဖစ္မွာပါေလ။
မံုရြာ/မံုေရြးလို႕ ဆိုင္းဘုတ္ပါေတာ့ ေဖေဖေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး ေဖေဖလဲ အရမ္း (အရမ္း) ကို ခ်စ္တဲ့ျမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ”မံုရြာ”က ေဖေဖ့အဆက္အႏြယ္ေတြလဲ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲေနာ္။
ေသခ်ာတာတစ္ခုက အဲဒီအဘႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာက ေလာဘေဒါသကင္းၿပီး ေအးခ်မ္းေနတဲ့အတြက္ ေမေမ့သမီးေလးကလဲ ေအးခ်မ္းၿပီး ၿပီးျပည့္စံုတဲ့သမီးေလး ျဖစ္မွာဆိုတာပါပဲ။
သမီးေလး မေမြးခင္ ေမေမက အဲဒီအိပ္မက္ကို စိတ္ထဲမွာ အၿမဲရွိခဲ့တယ္။ ေမြးလာရင္ေတာ့ အမွတ္ပါ/မပါ အရင္ၾကည့္မယ္လို႕ေတးထားတယ္။ ေမေမ ေမြးခန္းထဲ၀င္ခါနီးေတာင္ ေဖေဖ့ကို ေသခ်ာမွာခဲ့ေသးတယ္။ ကေလးထြက္လာရင္ လက္မွာအမွတ္ပါလား အရင္ၾကည့္ေပးဦးလို႕။
တကယ္ေတာ့ ကေလးထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ ေမေမတို႕ ၂ ေယာက္လံုး လက္ကအမွတ္ကို ၾကည့္ဖို႕ထက္ အဂၤါ စံု/မစံု စိတ္ပူေနရတာနဲ႕၊ အသား၀ါျဖစ္ရင္ဒုကၡဆိုၿပီး ေတြးပူေနၾကရတာနဲ႕၊ ဗိုက္ခြဲထားတဲ့ေနရာက နာတာနဲ႕ပဲ စိတ္ေမာၿပီး လက္ကိုၾကည့္ဖို႕ ေမ့ေနခဲ့တယ္။
သတိရလို႕ ႏို႕တိုက္ရင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သမီးေလးရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္ခံုမဟုတ္ဘဲ၊ ညာဘက္လက္ခံုေပၚမွာ ေမေမ အိပ္မက္ထဲတံုးက ျမင္ခဲ့ရတဲ့ မည္းမည္းအမွတ္ကေလး ပါလာတယ္။ အဲဒီအမွတ္ကေလးက သမီးေလး တစ္ျဖည္းျဖည္းႀကီးလာေတာ့ အေရာင္တျဖည္းျဖည္းမွိန္ၿပီး မီးခိုးေရာင္ျဖစ္သြားတယ္ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္း တစ္ျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္သြားမလားဘဲ ....။
သမီးေလး ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေဖေဖ၊ ေမေမတို႕နဲ႕ ၿပီးျပည့္စံု ေအးခ်မ္းစြာ ေနႏိုင္ပါေစ ....
သမီးေလးကို ခ်စ္တဲ့ ..
ေမေမ
No comments:
Post a Comment